Cereus paolina: Wykwintna ewolucja kaktusa cuda

 Rzadki zielony klejnot przyrody

Cereus paolina, znana również jako odmiana „paolina”, jest naturalną mutacją całego rośliny całego rośliny pochodzącej z cereus peruvianus (kaktus kolumny peruwiańskiej). Ta charakterystyczna odmiana została odkryta w 2009 roku przez wynalazcę w komercyjnej szklarni w Chieti we Włoszech. Wzrastał wśród Cereus peruvianus „Floryda” i był izolowany ze względu na zwarty nawyk wzrostu, obfite swobodne łodygi ciemnozielone i kilka miękkich kolców, aby dalej obserwować i potwierdzić wyjątkowość i stabilność początkowo zaobserwowanych cech.

Cereus paolina

Cereus paolina, odrębna i nowa odmiana, jest rozpoznawana za zwarty i swobodnie rozgałęziony nawyk wzrostu, który przyczynia się do jego szybkiego rozwoju w gęstą postać roślin. Ten gatunek kaktusów może pochwalić się bogatymi, ciemnozielonymi głównymi łodygami ozdobionymi czterema wyraźnymi żebrami podłużnymi, z których każde organizują serię ateoli na całej ich długości. Aramole Cereus paolina charakteryzują się miękkim białym fuzzem, który otacza niedojrzałe oneoles, czasami powodując jeden miękki biały kręgosłup. W miarę dojrzewania głównych łodyg oneoles rozwija się w pionowe boczne gałęzie, co dodatkowo definiuje unikalną strukturę rośliny.

Niedobór kolców na każdej roślinie, z zaledwie kilkoma na areno, zwiększa odrębność Cereus paolina. Połączenie tych cech-wzrostu, ciemnozielonych łodyg, miękkich oneoli i ostatecznego rozwoju pionowych gałęzi z dojrzałych rzędów-wbudowane przez Cereus paolina jako nowatorska i charakterystyczna odmiana kaktusów, co czyni ją wyjątkowym w świecie sukulentów.

 Majestatyczny zielony wartownik

Cereus Paolina, charakterystyczny wariant Cereus peruvianus, jest obchodzony ze względu na unikalne nawyki wzrostu i cechy fizyczne. Zakład ten wykazuje zwarty i swobodnie rozgałęziony wzór wzrostu, który przyczynia się do jego szybkiego rozwoju w gęstą, wizualnie uderzającą formę. Jego ciemnozielone łodygi główne są bogate i wyraźne, zawierające cztery wyraźne żebra podłużne na ich długości, z których każde organizują serię azolów. Teleole, szczególnie te niedojrzałe, są otoczone miękkim białym dół, czasami powodując jeden miękki biały kręgosłup, przyczyniając się do delikatnego i wyjątkowego wyglądu rośliny.

W miarę dojrzewania Cereus Paolina oneoles przekształcają się w pionowe boczne gałęzie, dodatkowo definiując strukturę rośliny i rozdzielają ją w rodzinie Cereus. Niedobór kolców, z mniej niż jeden na dziesięć oneoli, zwykle wytwarzający kręgosłup, zwiększa rzadkość i urok tej odmiany. Te połączone cechy-rozwój kompaktowy, ciemnozielone żebrowane łodygi, miękkie asyoli i ewolucja oneoli w gałęzie pionowej-wywołują charakterystyczną sylwetkę, która wyróżnia Cereus paolina wśród kaktusów.