Zorgzaam voor Staghorn varen

Staghorn Fern: delicate epifytische duals van groen

Platycerium wallichii hook., Algemeen bekend als de Staghorn varen, is een epifytische plant die behoort tot de familie Platyceriaceae. De bladeren van de Staghorn-varen zijn van twee soorten: de vegetatieve bladeren zijn kleiner, rond, ovaal of waaiervormig, nauw aan het substraat houden; De sporofylen lijken op de gewei van een mannelijk hert, met een dichte bedekking van zachte haren. Wanneer ze nieuw worden gevormd, zijn ze lichtgroen en worden ze lichtbruin naarmate ze volwassen worden.

Als een epifyte heeft het een vlezige, korte en horizontaal groeiende wortelstok dicht bedekt met schalen. De schubben zijn lichtbruin of grijsachtig wit, met een diep bruin centrum, hard, lineair, van ongeveer 10 mm lang en 4 mm breed.

De bladeren zijn gerangschikt in twee rijen en vertonen twee soorten; De basale steriele bladeren (humusbladeren) zijn persistent, dik en leerachtig, met het onderste deel vlezig, tot 1 cm dik. Het bovenste gedeelte is dun, rechtopstaand en sessiel, hechten zich aan boomstammen, groeien tot 40 cm lang, met lengte en breedte bijna gelijk. De bladtips zijn afgekapt en onregelmatig, met 3-5 gevorkte divisies, en de lobben zijn bijna gelijk in lengte, afgerond of gericht aan de uiteinden, met hele marges. De belangrijkste aderen zijn aan beide zijden prominent aanwezig en de bladaders zijn niet erg verschillend. Beide oppervlakken zijn dun bedekt met stervormige haren, aanvankelijk groen, maar spoedig verwelken en worden bruin.

De normale vruchtbare bladeren groeien meestal in paren, hangend en zijn grijsgroen in kleur en meet 25-70 centimeter lang. Ze zijn verdeeld in drie ongelijke hoofdlobben, met een wigvormige basis die naar beneden wordt uitgebreid, bijna sessiel.

De binnenste lob is de grootste, meerdere keren in smalle segmenten. De middelste lob is kleiner en beide zijn vruchtbaar, terwijl de buitenste lob het kleinst en onvruchtbaar is. De lobben hebben hele marges en zijn bedekt met grijsachtige stellate haren, met prominente en verhoogde aderen. De sori zijn verspreid onder de eerste vork van de hoofdlobben, die de basis niet bereiken, aanvankelijk groen en later geel worden; De parafyses zijn grijsachtig wit en bedekt met stelerende haren. De sporen zijn groen.

Staghorn Fern: de veerkrachtige epifyte van tropische moessonbossen

Platycerium Wallichii Hook., Gemakkelijk bekend als Staghorn -varen, gedijt in warme en vochtige omgevingen en vermijdt direct zonlicht en geeft de voorkeur aan diffuus licht. De minimumtemperatuur in de winter mag niet onder 5 ° C dalen en de grond moet los en rijk aan humus zijn. Deze varen vertoont een afwisseling van generaties, waarbij zowel de sporofyt als de gametofyt onafhankelijk leven. Het distributiegebied heeft een tropisch moessonklimaat, gekenmerkt door hoge hitte en overvloedige regenval, met een gemiddelde jaarlijkse temperatuur van 22,6 ° C, een gemiddelde temperatuur van januari van 15-17 ° C, een minimale extreme temperatuur niet lager dan 5 ° C en een maximale extreme temperatuur van 39,5 ° C.

De jaarlijkse neerslag is ongeveer 2000 millimeter en de relatieve vochtigheid is niet minder dan 80%. Staghorn -varens zijn vaak epifytisch op boomstammen en takken in de moessonbossen gedomineerd door soorten zoals Chukrasia tabularis var. Velutina, Albizia Chinensis en Ficus Benjamina. Ze zijn ook te vinden op de stammen of doodlopende bomen aan de bosrand of in schaarse bossen, met behulp van geaccumuleerde rottende bladeren en stof als voedingsstoffen.

Teelttechnieken voor Staghorn Fern (Platycerium Wallichii)

Bodemvoorbereiding

Voor het cultiveren van staghorn-varens is het essentieel om goed doorlatende en luchtig geïmporteerd turf te gebruiken met een deeltjesgrootte van 5-40 millimeter. Het turf moet worden verpletterd en gemengd met water tot een consistentie waarbij water eruit sijpelt wanneer een handvol wordt geperst. Ongeveer 250 milliliter van dit mengsel wordt gebruikt voor een pot van 9 centimeter. 

Pot

Eerder gebruikte potten moeten worden gedesinfecteerd door gedurende ten minste een half uur een 1000-voudige verdunning van kaliumpermanganaat te laten weken, gevolgd door grondig spoelen en luchtdrogen. Kleine potten met een diameter van 12 centimeter worden meestal gebruikt voor het planten. Begin met het leggen van een laag van 2 centimeter substraat aan de onderkant van de pot en breng de zaailingen in de pot over. De plantendiepte moet net genoeg zijn om te nivelleren met de basis van de plant, waarbij het substraat niet te los of te compact is, de pot tot 90% vol vullen, met twee planten per pot.

Bemesting en water geven

Staghorn-varens geven de voorkeur aan een vochtige omgeving met een relatieve vochtigheid van 60-75%. Tijdens het actieve groeiseizoen in de zomer is frequent water nodig om een hoge luchtvochtigheid te behouden. Bemest eenmaal om de twee weken met een verdunde vloeibare meststof en breng een dunne oplossing van cakemeststof of een mengsel van stikstof- en kaliummeststoffen 1-2 keer per maand aan. Water moet in de winter worden verminderd. 

Temperatuur Het optimale temperatuurbereik voor staghorn-varens is 18-30 ° C en ze kunnen nog steeds goed groeien in temperaturen tot 33-35 ° C gedurende de dag. Ze zijn gevoelig voor koude en vorst, waardoor een minimumtemperatuur boven 10 ° C nodig is om te overwinteren. Als de temperaturen in de winter onder 4 ° C dalen, komen de varens een slapende toestand binnen en kan blootstelling aan temperaturen nabij 0 ° C vorstschade of de dood veroorzaken. 

Verlichting

Staghorn -varens moeten worden beschermd tegen direct zonlicht en droogwinden, omdat ze liever in de buurt van heldere maar indirecte lichtbronnen groeien, zoals in de buurt van een raam in een kamer. In een kas-instelling blokkeerden 50-70% van het zonlicht in de zomer en ongeveer 30% in de winter. Hoewel deze varens zich kunnen aanpassen aan omstandigheden met weinig licht, kan onvoldoende licht leiden tot langzame groei en zwakke planten.

Ziekte en ongediertebestrijding

Bladvlekziekten kunnen de vruchtbare bladeren beïnvloeden, en deze kunnen worden geregeld door te spuiten met een 600-voudige verdunning van 65% zinksulfaat bevochtigbaar poeder. Slechte ventilatie kan leiden tot besmetting van schaal insecten en witvliegen op de vruchtbare of steriele fronds; Kleine besmetten kunnen worden beheerd door met de hand te plukken of te spuiten met een 1000-voudige verdunning van 40% omethoaat emulgeerbaar concentraat. Staghorn -varens zijn ook vatbaar voor schimmel- en bacteriële ziekten, dus het is belangrijk om een goede ventilatie te garanderen en overwater te voorkomen.

Staghorn Fern Disease Management

Gemeenschappelijke bladvlekziekten kunnen de sporenbladeren schaden, die kunnen worden geregeld door te spuiten met een 600-voudige verdunning van 65% bevochtigbaar zinksulfaatpoeder. Wanneer ventilatie slecht is, kunnen schaal insecten en witvliegen zowel spore- als vegetatieve bladeren schaden; Kleine besmetten kunnen worden beheerd door hand te plukken of door te spuiten met een 1000-voudige verdunning van 40% omethoaat emulgeerbaar concentraat. Sommige staghorn -varens zijn gevoeliger voor schimmel- of bacteriële ziekten, dus het is belangrijk om de ventilatieomgeving te reguleren en overwater te voorkomen.