Silver Queen: De veerkrachtige schoonheid van de schaduw

Plantbeschrijving en habitat

De Silver Queen, Aglaonema commutatum ‘Silver Queen’, is een meerjarig groenblijvende kruid uit de familie Araceae. Het heeft een hoogte van 30-40 cm, met verschillende knooppunten op de rechtopstaande, onvertakte stengel. De bladeren zijn afwisselend, lang gepetioled en schede-achtig aan de basis, smal, langwerpig, lichtgroen met grijsgroene striping en bedekken een groot gebied. De gele, kleine, bonen-spruitachtige wortels van de plant ondersteunen de bladeren, die rond zijn en gewikkeld zijn in hun ongeopende toestand. Nieuwe bladeren zijn lichtgroen met grijze centra en lichtgroene vlekken aan de achterkant, die lijken op grote boombladeren. De bloemen zijn geelachtig wit en bloeien van februari tot april.

Zorg en teelt

De zilveren koningin gedijt in warme, vochtige klimaten met semi-geschalen omstandigheden, het vermijden van koud en direct zonlicht en is niet droogtetolerant. Het geeft de voorkeur aan een mix van vruchtbare bladvorm en rivierzand als grond. De ideale groeitemperatuur van de plant is 20-27 ° C, met specifieke temperatuurbereiken voor verschillende seizoenen. Het is geschikt voor kamers met slechte ventilatie en donkere omgevingen, voor een constante temperatuur, en kan lang leven met warm waterirrigatie. De zomer vereist warmtebescherming en ventilatie, terwijl de winter de broeikasteelt vereist met een overwinterende temperatuur van ten minste 10 ° C. De plant vereist veel vocht tijdens de groeiperiode, met specifieke water- en bemestingsschema's die variëren met het seizoen, wat leidt tot robuuste groei en grote bladeren met de juiste zorg.

Silver Queen: bloeiend in de schaduw met een scheutje vochtigheid

Groeivereisten en verspreiding

Silver Queen -planten worden meestal gepropageerd door deling en stengelstekken. Tijdens hun actieve groeiperiode vereisen ze voldoende vocht, met misting op de bladeren tweemaal daags tijdens het hoogtepunt van de zomer, en plaatsing in een semi-gescheurd gebied. In de winter, naarmate de groei van stengels en bladeren vertraagt, moet het water beperkt zijn en moet de potmix enigszins kunnen uitdrogen. Van mei tot oktober, wanneer de stengels en bladeren krachtig groeien, bemesten de plant eens in de twee weken. De onderste bladeren van volwassen planten hebben de neiging te verwelken, waardoor de stengel kaal wordt; In dergelijke gevallen kan het bovenste deel van de STEM worden gesneden voor verspreiding en zal de basis nieuwe knoppen ontspruiten.

Als in de winter lage temperaturen worden aangetroffen, gecombineerd met te natte grond, kunnen de bladeren geel worden en eraf vallen. De plant is ook vatbaar voor bladvlekziekten, anthracnose, stengelrot en wortelrot, evenals schade door root-knoop nematoden. Voor stengelstekken, die het beste in het late voorjaar tot vroege zomer kunnen worden gedaan, snijdt u de stengel met een scherp mes in kleine secties met een of twee knooppunten en plaats ze in gesteriliseerd zand, vermiculiet of perliet.

De stekken kunnen horizontaal in het medium worden geplaatst, maar zorgen ervoor dat de knop naar boven wordt gericht; Verticale insertie is ook mogelijk, maar vermijd het omkeren van het snijden. Geef na het planten wat schaduw en mist op de middag op zonnige dagen. Spuit elke 7 tot 10 dagen een fungicide-oplossing (met behulp van een verdunning van 0,1% van producten zoals Benomyl, thiofanaat-methyl of captan is geschikt), en wortels moeten zich binnen 20 tot 25 dagen vormen. Zodra de wortels ongeveer 2 cm lang bereiken, kunnen de stekken worden getransplanteerd. Voortplanting kan ook worden gedaan door de offsets te scheiden die in de lente van de basis ontspruiten. De plant is gemakkelijk te verzorgen en kan gedijen in zowel hydrocultuur- als bodemgebaseerde teeltmethoden.

Teelt- en bodemvereisten

Meest Zilverkoningin Planten worden gekweekt in potten en om de beste resultaten te bereiken, is het belangrijk om de juiste grond te kiezen. De beste potmix bestaat uit losse turf- of sphagnum -mos, of een mix van bladvorm en zandige leem, met een kleine hoeveelheid ferreus sulfaat om de grond te verzachten.

Voor potplanten is een losse turf- of sphagnum -mosmix optimaal. Als alternatief kan een mengsel van bladvorm en zandige leem worden gebruikt, aangezuurd met een verdunde oplossing van ferro sulfaat. De plant geeft de voorkeur aan indirect licht, vooral het vermijden van direct zonlicht tijdens de zomer.

Buiten is een schaduwnet met 65% tot 75% schaduwdekking nodig, terwijl binnenshuis de plant in een goed verlichte gebied plaatsen om een levendige bladkleur te behouden. Als het te lang op een donkere plaats wordt gehouden, zal de bladkleur vervagen en worden de bladeren slap en beïnvloeden de sierwaarde. De plant is niet koud-hard; Isolatiemaatregelen moeten worden genomen wanneer de temperaturen dalen tot 10 ° C. Indien bevroren, kan de hele plant vervallen en mogen de temperaturen in de winter niet onder 15 ° C vallen.

Tijdens de winter- en lente regenachtige seizoenen, water spaarzaam, wachtend tot de grond volledig droog is en de temperaturen boven 15 ° C zijn voordat ze water geven met lauw water. In de zomer, wanneer de groei robuust is, kan meer water worden verstrekt. Breng in het late voorjaar en de vroege zomer een kleine hoeveelheid zure stikstofmeststoffen aan, verhoog de stikstoftoepassing in de zomer, gebruik samengestelde meststoffen in het vroege en midden van de lucht en stopt de bemesting in de late herfst en vroege winter. Met voldoende bemesting zal de plant sterke stengels, talloze uitlopers en grote bladeren hebben.